เรื่องราวอาหารในความทรงจำของบิว - รังสรรค์ ปัญญาใจ  อาชีพ Music Producer และเจ้าของร้านอาหาร คือเมนูลาบคั่วจากจังหวัดแพร่ ที่มีเรื่องราวอาหารเหนือมาจากรสมือของแม่ แม้ชีวิตจะมีการโยกย้ายไปหลายจังหวัดในวัยเด็กจากการรับราชการของพ่อ แต่มีสิ่งหนึ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนคือ ที่บ้านมักจะทำอาหารเหนือรับประทานเสมอ รสมือของแม่นั้นเด็ดดวงจนถึงขั้นในช่วงนึงของชีวิตเคยเปิดร้านลาบคั่ว

ชีวิตของคุณบิวที่มีแม่เปิดร้านลาบคั่ว คือตอนเป็นวัยรุ่นที่กำลังจดจำและเรียนรู้สิ่งต่างๆ รอบตัว ด้วยความที่ชีวิตไม่ได้เป็นคนชอบทำอาหาร แต่จำเป็นต้องทำเพื่อแบ่งเบาภาระในการค้าขาย เลยเป็นการเหมือนครูพักลักจำอาหารเหนือฝีมือแม่ไปในตัว ช่วงวิกฤตโควิด 19 ที่ผ่านมา สิ่งหนึ่งที่เข้ามาเป็นอีกพาร์ทของชีวิต นอกจากชีวิตเกี่ยวกับดนตรีก็คือการเปิดร้านอาหารเหนือ โดยคอนเซ็ปต์ของการทำทุกสิ่งทุกอย่างของคุณบิวในการเริ่มทำอะไรสักอย่างก็คือ การทำในสิ่งที่รัก

บิวบอกว่า ไม่ว่าจะยังไงคนเราก็ต้องกิน ช่วงวิกฤติเลยกระจายความเสี่ยงโดยทำให้ตัวเองเสี่ยงกว่าเดิมโดยการทำอาหารโฮมคุ๊ก ซึ่งก็คือรสชาติที่ส่งต่อให้ลูกค้าแบบที่บ้านกินยังไงก็ทำแบบนั้น แม่ทำรสไหนก็ทำรสนั้นให้กิน แต่ก็ไม่กล้าพูดว่า นี่คือรสชาติของคนภาคเหนือ แต่จะเน้นรสชาติของแม่มากกว่า

นอกจากนั้นยังมีเรื่องราวของวงการนักเลงลาบ วัฒนธรรมการกินลาบทางภาคเหนือที่มีคอมมูนิตี้คนชอบกินลาบมาเล่าให้ฟังอย่างสนุกสนาน นับเป็นความหลากหลายของลาบที่ไม่มีภาคไหนสามารถทำได้ เป็นอาหารที่เข้าถึงคนทุกยุคทุกสมัยและทุกวัย

ลาบคั่วต่างจากลาบอีสานคือ ลาบอีสานเป็นอาหารที่ทำเร็ว ทำไว จากวัตถุดิบในครัวเรือนเพียงไม่กี่อย่าง แต่ลาบเหนือทุกจานคือความตั้งใจและมักเป็นมื้อใหญ่ๆ มื้อสำคัญเสมอ พระเอกของเมนูนี้คือมะแขว่นและพริกคั่ว