เรื่องราวในความทรงจำของ ลูกตาล - พีระพร สุภาวัฒน์  อาชีพสถาปนิก ที่มีวัยเด็กจากจังหวัดขอนแก่น คือเมนูแกงเห็ดเผิ่ง อาหารอีสานที่ลูกตาลบอกว่า เป็นอาหารอีสานขั้นกว่าของลาบ น้ำตก ส้มตำ ซึ่งการแวะกลับบ้านของลูกตาลในแต่ละครั้ง จะมีมื้อพิเศษเป็นอาหารอีสานเสมอที่แม่โชว์เสน่ห์ปลายจวักนำมาเสิร์ฟลงบนโต๊ะ

ที่บ้านของลูกตาลจะทำอาหาร กินอาหารตามฤดูกาล ซึ่งเมนูที่เลือกมาเล่าในตอนนี้เป็น อาหารอีสานที่ไม่ใช่ทุกจังหวัดในภาคอีสานจะได้กิน เพราะเห็ดเผิ่งหรือเห็ดตับเต่ามักเลือกเกิดในพื้นที่ที่อุดมสมบูรณ์มากที่สุดเท่านั้น นอกจากนี้ยังเกิดหลังฝนตกจบไปแล้วปีละ 2 เดือนเท่านั้นและมักเป็นราบสูง

ลูกตาลเกิดที่อำเภอคอนสารจังหวัดชัยภูมิ ใช้ชีวิตที่ชัยภูมิจนถึงอายุ 7 ขวบ แล้วก็ย้ายถิ่นฐานมาอยู่ที่จังหวัดขอนแก่น จนเรียนจบมัธยม แล้วก็เข้ามาเรียนและทำงานที่กรุงเทพฯ จนกระทั่งปัจจุบัน นับรวมได้ 22 ปี แต่ไม่ว่าจะอยู่ขอนแก่น มากรุงเทพฯ หรือไปเรียนต่างประเทศ ตาลบอกว่าสิ่งที่ผูกพันและติดตัวไปด้วยคืออาหารอีสาน

 ลูกตาลเข้ามากรุงเทพฯ ด้วยความคิดว่า สุดท้ายอยากกลับไปใช้ชีวิตกับยายที่จังหวัดบ้านเกิด เพราะเมืองหลวงอาจให้งานและอาชีพ แต่ก็มีช่องว่างใหญ่ที่ลูกตาลอยากเติมเต็ม นั่นก็คือการกลับบ้านไปอยู่กับครอบครัว