หนูต้องอยู่ให้ได้ด้วย "ขา" ของตัวเอง
“...ทำไมถึงเป็นนิดในวันนี้ได้ เราต้องเชื่อมั่นในตัวเองก่อนว่าตัวเราเองทำได้ ก่อนที่จะให้คนอื่นเชื่อมั่นว่านิดนี่แหละทำได้ และรู้สึกว่าสิ่งที่มากับตัวเราความพิการเนี่ย ไม่ใช่อุปสรรคในตัวเรา เราไม่ได้มีขา แต่เรามีสมอง เรายังมีมือ เรายังมีตา เรายังมีหลายอย่างที่เรายังสามารถดำเนินชีวิตได้....”
.
นี่เป็นแค่บางส่วนของการพูดคุยในรายการ We Share กับ “นิด” ชนิดา ศรีนวกุล นักกีฬาแบดมินตันคนพิการทีมชาติไทย ที่เล่นให้ทีมชาติมากว่า 24 ปี และสิ่งที่เธอทำควบคู่กันไปคือการเรียนจนจบปริญญาโทได้อีกด้วย
.
มาฟังทัศนคติ ประสบการณ์ชีวิตของนิด หญิงสาวหน้าตาสะสวย จากครอบครัวคนไทยเชื้อสายจีนที่มีฐานะมั่นคง ที่เลี้ยงดูและหล่อหลอมตัวตนให้เธอประสบความสำเร็จ ถึงแม้ว่าเธอเกิดมาพร้อมกับขาซ้ายพิการเพราะโครโมโซมของเซลล์หยุดการเจริญเติบโตอย่างไม่มีสาเหตุ ทำให้ขาซ้ายสั้นกว่าขาขวา เท้าซ้ายเล็กมีนิ้วไม่ครบ ต้องใส่ขาเทียม แต่ครอบครัวของเธอกลับส่งเสริมให้ทำกิจกรรม เรียนรู้นอกบ้าน ทำให้เธอไม่เคยรู้สึกว่าเป็นคนพิการเลย และอยู่ได้อย่างมีความสุขบนความแตกต่าง แม้บางครั้งจะถูกมองถูกเหยียดด้วยสายตาแปลก ๆ เธอก้าวข้ามผ่านความแตกต่างนี้มาได้อย่างไร
