“ประวัติศาสตร์แห่งการเดินทางและภูมิศาสตร์การเมืองในรอบศตวรรษ: ว่าด้วยการท่องเที่ยวในฐานะมรดกแห่งการสร้างชาติของรัฐไทย จากรัฐจารีต สงครามเวียดนามสู่ยุครัฐประหาร 2549” โดย ภิญญพันธุ์ พจนะลาวัณย์ เป็นการสำรวจความรู้ทางประวัติศาสตร์ พลวัต ปรากฏการณ์ ว่ามีความสัมพันธ์กับภูมิศาสตร์ทางการเมืองและถูกประกอบสร้างขึ้นมาอย่างไรผ่านบริบทสังคม การเมือง เศรษฐกิจ วัฒนธรรม ฯลฯ

ภิญญพันธุ์ พจนะลาวัณย์ เขียนไว้ในหน้าคำนำตอนหนึ่ง “อาจกล่าวได้ว่าแต่ละยุคสมัยก็มีเงื่อนไขและปัจจัยที่ส่งผลต่อการเดินทางและการท่องเที่ยวที่แตกต่างกันไป การเกิดขึ้นของแหล่งท่องเที่ยวหรือการกลายเป็นเป็นที่นิยม จึงขึ้นอยู่กับสาเหตุที่แตกต่างกันไปด้วย การอธิบายลักษณะเฉพาะและความเปลี่ยนแปลงเช่นนี้ ถือว่าเป็นการใช้กรอบศึกษาทางประวัติศาสตร์ในการวิเคราะห์เป็นพื้นฐาน โดยในทีนี้จะพยายามขยายพื้นที่ของประวัติศาสตร์สังคมอันจะแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ทางสังคมและผู้คนที่เกิดขึ้นในยุคสมัยต่าง ๆ พร้อมไปกับนโยบายของรัฐกับบทบาทที่ขยายตัวขึ้นอย่างมากในช่วงหลังสงครามเย็น อันกลายเป็นรากฐานสำคัญของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวในทุกวันนี้”