ฟิลิปปินส์เป็นหนึ่งในประเทศอาเซียนที่มีนโยบายปราบยาเสพติดอย่างเหี้ยมโหดโดยเฉพาะในสมัยของประธานาธิบดีโรดริโก ดูเตอร์เต มีตัวเลขผู้เสียชีวิตจากนโยบายสงครามยาเสพติดของ ดูเตอร์เต นับตั้งแต่ปี 2016 - 2020 ราว 8,663 ราย ขณะที่ UN กลับชี้ไปที่ตัวเลขที่มากกว่านั้นถึงสามเท่าคือมากกว่า 25,000 ราย และเป็นเด็กหรือเยาวชนนับร้อยราย แม้ว่าเหล่า ส.ส. ในสภาจะแสดงท่าทีส่งเสริมกัญชาในทางการแพทย์แต่ในที่สุดกฎหมายฟิลิปปินส์ก็ยังไม่อนุญาตให้มีการการปลูกและเสพกัญชา การครอบครองกัญชามีโทษจำคุกตลอดชีวิต
.
อย่างไรก็ตาม ในโลกฝั่งตรงข้ามกับกฏหมายที่เรียกว่าศิลปะ ศิลปินฟิลิปปินส์จำนวนไม่น้อย พยายามทำงานกันอย่างหนักในการเรียนร้องให้สังคมเข้าใจกัญชาว่ามิใช่เพียงยาเสพติด จนถึงแต่งเพลงตอบโต้ท่าทีของรัฐ ทั้งในเชิงเสียดสีจนถึงการประนีประนอมและยั่วล้อ แม้การแสดงในเวทีจริงและเวทีสื่อวิทยุโทรทัศน์อาจสุ่มเสี่ยงต่อการถูกลงโทษ แต่กระนั้นก็ใช่ว่าจะปิดกั้นเสรีภาพของคนทำงานศิลปะได้งานเพลงกัญชาของฟิลิปปินส์อาจจะเป็นมุมมองอีกด้านที่ส่องให้เราเห็นพลังของดนตรีต่อสังคมในภูมิภาคน
