“ถ้าผมมองเห็น พวกเขาก็ต้องมองเห็น“
ในมุมคนตาบอด เขาบอกว่า เขาเหมือนคนปกติทั่วไป เพียงแต่ตามองไม่เห็นเท่านั้นเอง
คนทั่วไป มักคิดหาคำเรียกที่ถนอมน้ำใจว่า ผู้พิการทางสายตา
แต่จริง ๆ แล้ว คำว่า ผู้พิการทางสายตา เป็นคำที่ควรเลี่ยงในการเรียกคนตาบอด เรียกว่า คนตาบอด ไปเลย เขารับได้
นี่เป็นเพียงตัวอย่างหนึ่งของคำเรียกที่ถนอมน้ำใจ ที่คนทั่วไปน่าจะต้องเรียนรู้การอยู่ร่วมกับคนตาบอด
รายการ We Share ในวันนี้ จะเป็นกระจกสะท้อนให้ทุกคนได้มองเห็นแง่มุมของการดูแล การปรับตัว ทำความเข้าใจซึ่งกันและกัน ของคนทั่วไปกับคนตาบอด ผ่าน โค้ชประจักษ์ ฤทธิ์นุช ผู้ฝึกสอนทีมฟุตบอลคนตาบอดทีมชาติไทย และเป็นหนึ่งในผู้ดูแลนักกีฬาทั้งหมดของสมาคมกีฬาคนตาบอดแห่งประเทศไทยว่า เราต้องปฏิบัติกับคนตาบอดอย่างไร
และขอเป็นกระบอกเสียงให้มีการพัฒนาสิ่งอำนวยความสะดวกในที่สาธารณะให้คนพิการมากขึ้น เช่น ทางลาดชัน หรือ เบรลล์บล็อค (Braille Block) ซึ่งเหมือนอักษรเบรลล์ที่ปรากฎบนทางเท้าสำหรับนำทางคนตาบอด เพื่อให้คนตาบอด คนพิการ สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ จึงจะทำให้พวกเขาได้ต่อสู้ยืนหยัดในสังคมได้อย่างเท่าเทียมกัน
